ΙΚΣΣ ΑΡΧΑΙΑ ΠΥΛΟΣ
ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Γραμμική Β
Η Γραμμική Β είναι μια ταμπλέτα Γραμμικής Β που ανακαλύφθηκε το 1952 κατά την ανασκαφή του Παλατιού του Νέστορα στην Αρχαία Πύλο (σημερινή Χώρα), Ελλάδα. Το Ανάκτορο του Νέστορα ήταν ένα σημαντικό διοικητικό κέντρο του μυκηναϊκού πολιτισμού, ο οποίος υπήρχε περίπου από το 1600 π.Χ. έως το 1100 π.Χ. Η πλάκα πιστεύεται ότι χρονολογείται από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, περίπου το 1200 π.Χ.
Η Συγγραφή της Μυκηναϊκής Ελληνικής Γλώσσας
Η Γραμμική Β ήταν μια γραφή που χρησιμοποιήθηκε για τη συγγραφή της μυκηναϊκής ελληνικής γλώσσας, η οποία μιλιόταν κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού στην περιοχή του Αιγαίου. Η Γραμμική Β αποκρυπτογραφήθηκε τη δεκαετία του 1950 από τον Βρετανό αρχιτέκτονα και κλασικιστή Michael Ventris. Η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β ήταν μια σημαντική ανακάλυψη στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, καθώς επέτρεψε στους μελετητές να διαβάσουν και να κατανοήσουν μυκηναϊκά έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων διοικητικών αρχείων, θρησκευτικών κειμένων και καταλόγων.
Οι Αρχαίοι Πυλιότες Μυκηναίοι
Η ταμπλέτα της Γραμμικής Β είναι γραμμένη στη Γραμμική Β και περιέχει λίστα με ονόματα και ποσότητες ζώων. Η ταμπλέτα παρέχει πολύτιμες γνώσεις για τις οικονομικές και κοινωνικές δομές του μυκηναϊκού πολιτισμού. Οι Μυκηναίοι ήταν κυρίως αγροτική κοινωνία και η κτηνοτροφία έπαιζε σημαντικό ρόλο στην οικονομία τους. Η πινακίδα απαριθμεί βοοειδή, πρόβατα και κατσίκια, τα οποία ήταν τα κύρια είδη ζώων που εκτρέφονταν από τους Μυκηναίους.
Εικονίδια και Πρώτες Λέξεις
Η ταμπλέτα χωρίζεται σε δύο τμήματα. Η πρώτη ενότητα αναφέρει τα ονόματα των ατόμων, ενώ η δεύτερη ενότητα αναφέρει τον αριθμό των ζώων που κατείχαν. Τα άτομα που αναφέρονται στη ταμπλέτα πιστεύεται ότι είναι είτε οι ιδιοκτήτες του ζωικού κεφαλαίου είτε οι διαχειριστές που διαχειρίζονταν τα ζώα για λογαριασμό του παλατιού.
Αξιοσημείωτα Επιτεύγματα
Η πλάκα Γραμμική Β είναι ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα, καθώς ρίχνει φως στις περίπλοκες οικονομικές και κοινωνικές δομές του μυκηναϊκού πολιτισμού. Είναι επίσης μια απόδειξη των αξιοσημείωτων επιτευγμάτων των Μυκηναίων στους τομείς της γεωργίας, του εμπορίου και της διοίκησης.
Διαβάστε δυνατά αυτές τις λέξεις:
ντο-ρα
α-πε-ντο-κε
το-σο
ε-νε-κα
Τι ακούτε;
Ακούτε τη φωνή πανάρχαιων προγόνων που έζησαν σ’ αυτόν εδώ τον τόπο 35 αιώνες πριν. Των Ελλήνων της μυκηναϊκής εποχής. Που έλεγαν, όπως λέμε και σήμερα εμείς: δώρα, ένεκα, τόσο, απέδωκε.
Οι Αχαιοί που είχαν ιδρύσει τα μυκηναϊκά βασίλεια στη νότια Ελλάδα μιλούσαν μια ήδη ολοκληρωμένη ελληνική γλώσσα πέντε αιώνες, πριν συνθέσει τα έπη του ο Όμηρος. Αυτή την πανάρχαια ελληνική γλώσσα έχουμε την καλή τύχη να τη γνωρίζουμε από τις πήλινες πινακίδες που ανακαλύψαμε σε πολλά σημεία του μυκηναϊκού κόσμου, στην Κνωσσό, την Πύλο, τη Θήβα, τις Μυκήνες, τα Χανιά, την Τίρυνθα, τον Ορχομενό και αλλού. Συνολικά 5.000 κομμάτια.
Οι μακρινοί λοιπόν εκείνοι πρόγονοι έλεγαν, όπως κι εμείς σήμερα:
μέλι, πέδιλα, λινό, τοξότης, ιέρεια, τέμενος, θεός, χιτών, σέλινο, κύμινο, σίτος, ζεύγος, σύμπαν, δείπνο, άγγελος, αγρός, δήμος, χρυσός, κυπαρίσσι και πολλές άλλες.
Χρησιμοποιούσαν και ονόματα που χρησιμοποιούμε σήμερα κι εμείς:
Αθηνά, Αλεξάνδρα, Θεοδώρα, Ορέστης, Έκτωρ και άλλα.
Και τοπωνύμια:
Κόρινθος, Κνωσσός, Ορχομενός, Διρός, Κάρπαθος, Κάρυστος, Κυδωνία, Κύθηρα, Φαιστός, Αμνισός, Τύλισος και άλλα.
Θα έλεγε κανείς πως, αν ήταν δυνατό να ερχόμασταν σε επαφή με έναν Μυκηναίο Έλληνα του 1500 πΧ, θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε μαζί του λίγο πολύ σε θέματα της καθημερινής ζωής.”